Co połączyło parę narzeczonych, dość nietypowo prĂłbujących zażegnać kryzys w związku, bogatego biznesmena w średnim wieku, policjanta głęboko rozczarowanego swoim życiem zawodowym i dwĂłjkę złodziei-pechowcĂłw, z ktĂłrych jeden marzy o pracy w zoo? Przypadek? Nie sądzę.

Na skutek przedziwnego zbiegu okoliczności (czy na pewno?) cała szĂłstka trafia na ten sam szpitalny oddział, ale tu ich kłopoty dopiero się zaczynają. Huragan nieprzewidzianych wydarzeń przetacza się przez szpital, pochłaniając wszystkich wraz z bezgranicznie zdumionym szpitalnym personelem. Na dodatek ktoś gdzieś ukrył skradzione diamenty, stawka w grze jest więc naprawdę wysoka. I gdy wydaje się, że już nic nie może bardziej skomplikować sytuacji, na scenę wkracza ośmioletni Tadzio.

To był plan doskonały. Co mogło pĂłjść nie tak? Gdy dzieje się coś szalonego, to musi chodzić o Wrocław.

Na pozĂłr są z dwĂłch zupełnie rĂłżnych bajek. Zofia zaczyna i kończy dzień odmawianiem zdrowaśki, regularnie zasila konto radia Święta Jadwiga i uważa, że największą zmorą naszego kraju są tęczowi, lewactwo i ateiści nihiliści. Maja regularnie paraduje w marszach rĂłwności, żyje w konkubinacie, nadużywa wszystkich używek, jakie tylko wpadną jej w rękę, a z rzeczy uznawanych za święte uznaje tylko święty spokĂłj. Nic więc dziwnego, że obie serdecznie się nie znoszą. Problem w tym, że syn pierwszej z nich i cĂłrka drugiej są małżeństwem. Kiedy ich dzieci zostają oskarżone o oszustwo i morderstwo, Zofia i Maja muszą połączyć siły, aby udowodnić ich niewinność. Pytanie - czy same się przy tym nie pozabijają?